Portret van Peter Vanvelthoven, burgemeester van Lommel
Burgemeester Vanvelthoven staat alweer enkele jaren aan het roer van de bruisende stad Lommel. Hoe vindt hij deze taak? Wat wordt er van hem verwacht en bovenal, wat verwacht hij zelf nog van zijn leven? Dat, en nog veel meer, vroeg ik hem tijdens een diepte-interview.
Burgemeester Vanvelthoven ontvangt mij in het ‘Huis van de Stad Lommel’, want dat is de officiële benaming voor het stadhuis van Lommel. ‘Zeg nooit zomaar stadhuis tegen het Huis van de Stad’, vertelt Vanvelthoven. ‘Het is het paradepaardje van de stad en wil een open huis zijn, een gebouw dat helder en transparant is, letterlijk en figuurlijk’. Het is dan ook volledig van glas gemaakt, het symbool van Lommel door haar vele zandvlakten.
Je kunt een politicus natuurlijk niet doorgronden zonder het te hebben over, je raadt het al: politiek. Vader Vanvelthoven, ex-burgemeester van Lommel, Louis Vanvelthoven, zat al in de politiek toen Peter nog een ‘mannetje’ was. Politiek is er dus met de spreekwoordelijke paplepel ingegaan. ‘De interesse is er altijd geweest, ik ben nooit gedwongen’, zo vertelt Peter. Toen hij zestien jaar was, stapte hij al in de jongerenafdeling van de sp.a. In zijn studententijd zat hij met politiek in zijn achterhoofd, maar was de studie wel het belangrijkste. Na zijn studie gaf Vanvelthoven les aan de VUB en was hij advocaat in Gent.
Het moment dat Peter Vanvelthoven écht de politiek inkwam, was op het moment dat zijn vader stopte. ‘Ik werd gevraagd om op de lijst van de provincieraad te staan. Dit bracht een maandelijkse bijeenkomst met zich mee. Waarom niet? Dacht ik.’ Nadien kwam er de functie vrij van de gedeputeerde voor de provincie Limburg. Steve Stevaert werd net burgemeester van Hasselt en zo kon Vanvelthoven die functie overnemen. ‘Het ging allemaal zo vlot en met een beetje geluk. Ik was op het juiste moment op de juiste plaats en er was snel een akkoord. In 1995 was ik al député.’ Nadien zetelde hij nog in het Vlaams Parlement, het Federaal Parlement en was hij eerste opvolger. Alsof het politiek nog niet genoeg voor de wind ging, bood het Federaal Parlement zich al aan. En nadien werd Vanvelthoven als bij toeval gevraagd om Vlaams Minister geworden. Dit laatste ging in minder dan een jaar tijd. ‘Als ik terugblik, dan heb ik vooral veel geluk gehad.’
Hoogtepunten, dieptepunten, toekomstplannen en verdiensten, dat vroeg ik aan de burgemeester van Lommel. Met een politieke blitzkrieg als die van Vanvelthoven, moet er wat te vertellen zijn.
‘Als Minister van Werk heb ik de grote staking rond het generatiepact de kop in weten te drukken. De regering stond lijnrecht tegenover de vakbonden. In oktober 2005 waren er elke vrijdag stakingen. In december kwamen er onder mijn leiding aanpassingen aan het generatiepact en stopte de verzetten. Dit conflict is toen gedoofd. Ik zie dat wel als een persoonlijke verdienste. Hier ben ik trots op.’
Ook het burgemeesterschap doet hij met plezier. Als burgemeester speelt Vanvelthoven kort op de bal en heeft hij de touwtjes stevig in handen. Bovendien is Lommel een bruisende stad waar veel te beleven valt, dat bevalt hem wel.
Als dieptepunt komt er een verkiezingsnederlaag van de sp.a naar boven. ‘Wanneer je de achterban weer moet oppeppen om weer krachten te krijgen, het volk weer 100% achter je zien te scharen omdat ze het geloof in de partij anders kwijtraken, dat zijn moeilijkere momenten.’
Voor de toekomst ziet Peter nog veel mogelijkheden. Op de vraag of het Ministerschap nog tot de mogelijkheden behoort, antwoordt hij prompt: ‘Als ze me opnieuw vragen? Zeker!’ Voor 2012 hoopt hij op een goed resultaat in de gemeenteraadsverkiezingen en een verlenging van zijn burgemeesterschap.
Ik wens burgemeester Peter Vanvelthoven het beste voor de toekomst en bedank hem voorde tijd.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00129/parkeergarage_129247d.jpg"," ","null ",200,150);){kind=link}