Opinie: Utopia

Door: Dennis Kant

Nederlands vicepremier Lodewijk Asscher komt vandaag met het ingenieuze idee om een participatiecontract op te stellen. Iedere migrant die zich vestigt in een Nederlandse gemeente moet vanaf nu zo’n contract ondertekenen. Het gaat ook om mensen uit de Europese Unie. ‘We betalen anders een enorme prijs voor vrijblijvendheid’, aldus Asscher. 

Lodewijk Asscher vindt dat migranten de grondrechten en de rechtsstaat
moeten onderschrijven.

Waar minister Asscher echter geen rekening mee schijnt te houden zijn de Europese regels die we zo hoog in het vaandel dragen. De interne markt en met name het vrije verkeer van personen is een van de paradepaardjes van de EU. Wanneer je een contract wilt laten tekenen als ‘attest’ van kennis over het land, en dat als voorwaarde gebruikt voor migratie, dan is dat in strijd met deze Europese regelgeving. Een dergelijk participatiecontract is in strijd met het Verdrag van Schengen dat, ook al gaat het in principe over reizen binnen deze Schengenlanden, altijd voorrang heeft op de wetten van de interne rechtsorde. De jurisprudentie in België hieromtrent is het befaamde Franco-Suisse Le Ski arrest. Een dergelijk verdrag kan ook in Nederland niet veronachtzaamd worden. Een dergelijk contract zal dus alleen gebruikt kunnen worden als formaliteit. Gewoon, voor de gemoedsrust. 

“We betalen anders een enorme prijs voor vrijblijvendheid” 

De manier van aanpak, dat is waar het schoentje knelt. Het contract omvat eigenlijk de integratie van de ‘nieuwe Nederlanders’. Ze moeten bewijzen dat ze op de hoogte zijn van de normen en waarden in dit land en in de westerse cultuur tout court. Dat er ook gevestigde groepen zijn die niet op een lijn staan met deze waarden, dat kan Asscher weinig schelen. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor leden van de SGP, de Nederlandse gereformeerde partij. Anno 2013 stellen ze bij die club nog steeds homoseksualiteit in vraag en vinden ze het nodig om in het algemeen reglement te vermelden dat vrouwen niet geweerd worden op basis van geslacht. Voor de rest van de westerse wereld is dit natuurlijk zo klaar als een klontje. Maar ja, als je als SGP zo goed als in de regering zit met de PvdA van Asscher, dan word je natuurlijk buiten beschouwing gelaten van dit soort didactische maatregeltjes. 

Dat je als bankdirecteur enkele miljoenen aan bonussen binnenhaalt, dat je je als politie-agent niet kunt gedragen of dat je wachtgeld krijgt om niks te doen, is natuurlijk helemaal ingebed in onze cultuur en ons normen-en-waardenstelsel. Geen schrik, daar blijven we vanaf. 

Internetbankieren wordt steeds populairder, ook bij criminelen

Door: Dennis Kant

Online bankzaken regelen is voor steeds meer mensen de ideale manier: snel, overzichtelijk en zonder rompslomp. Dit hebben internetcriminelen helaas ook door.

De rit naar de bank wordt steeds vaker vervangen door een simpele klik op de computer. Die klik is net zo gemakkelijk voor cybercriminelen. Dat blijkt uit cijfers van Febelfin. De online criminaliteit steeg afgelopen jaar met factor tien!

België is op dit moment geen grote speler binnen de online banksector als je het Europese gemiddelde bekijkt. Slechts de helft van de burgers bankiert online. Even ter vergelijking: 79 procent van de Nederlanders tussen de 16 en 75 jaar doet aan e-banking. Naast Nederlanders maken ook Finnen, Zweden en Denen veel gebruik van de digitale bank.

Toch wint het concept ieder jaar aan populariteit. Volgens Febelfin, de Belgische federatie van de financiële sector, zijn er over een periode van negen jaar vier maal zoveel abonnementen voor internetbankieren afgesloten. Het totale aantal sessies steeg naar 460 miljoen in 2011.

Aantal geregistreerde sessies internetbankieren in miljoenen. Grafiek: Febelfin©

Fraude

Uiteraard brengt een hoog aantal sessies ook een groter risico op onheil met zich mee. Cybercriminelen slaan hun slag steeds vaker via de digitale bankomgeving van de nietsvermoedende particulier. De Belgische financiële instellingen investeren zeker wel in de veiligheid van hun systemen, maar dit garandeert geen waterdichte internetomgeving. Volgens de cijfers van Febelfin waren er in de eerste tien maanden van vorig jaar 826 fraudegavallen. Op een totaal van 460 miljoen is dat ‘slechts’ twee op een miljoen.

Uit diezelfde cijfers blijkt helaas ook dat er in de eerste vijf maanden van dit jaar al vier keer meer geld verloren is aan fraude bij internetbankieren dan in heel 2011.  In 2011 gingen criminelen er nog met 175.000 euro vandoor. In mei 2012 stond de teller al op 715.000 euro. Dit is een stijging x10 in vergelijking met het jaar daarvoor.

Volgens woordvoerster Pamela Renders van Febelfin ligt de stijging aan drie dingen. De malware - de computervirussen die zich in de financiële transactie nestelen- worden steeds beter. Een ander probleem ligt aan het feit dat de trend heel erg bij de particulieren ligt. Meer transacties betekent meer fraude. En als laatste zie je de opkomst van de social engineering. Dit is een slinkse wijze van fraude waarbij men bank- en contactgegevens probeert te vergaren, simpelweg door een telefoontje.

Wat nu?

Banken doen er alles aan om hun internetomgeving veilig te krijgen. Zo zijn er de random-readers, de inlogapparaatjes om gebruik te maken van e-banking, die het u veiliger maken. Ook komen er steeds meer codes en controles om over te gaan tot een simpele overschrijving. Het wordt voor de particulier niet makkelijker, maar wel veiliger.

Als gebruiker kun je ook wat doen om alles zo veilig mogelijk te laten verlopen. Beveilig je pc en reageer niet op rare verzoeken van uw ‘bank’. Banken vragen u nooit om gegevens via mail of telefoon. Als u het niet vertrouwt, haak in!

Koning Albert is koningin Beatrix niet. België is nog niet klaar voor een troonopvolging

Door: Dennis Kant

Na de abdicatie van de Nederlandse koningin Beatrix kon de geruchtenmolen in België uiteraard niet uitblijven. Dit jaar zit koning Albert precies twintig jaar op de troon en zou hij dus, geheel tegen de traditie in, ook best het pad vrij kunnen maken voor de nieuwe generatie.

Mario Danneels, koningshuiskenner en auteur van spraakmakende boeken waaronder de biografie van Laurent, vindt dat het aftreden van Albert totaal niet aan de orde is. “Puur omdat die traditie in België niet bestaat. Nederland is daarin, samen met Luxemburg, overigens wereldwijd een uitzondering. In de meeste monarchieën blijft het staatshoofd zitten tot aan zijn of haar dood. Waarom wordt er gespeculeerd over een aftreden van Albert, die 78 is, en niet over een aftreden van Elizabeth II, die 87 wordt?” 

 Mario Danneels heeft een klare kijk op de
huidige situatie. Foto © Louise Hannon

Negatieve perceptie

In België is de legitimiteit van het koningshuis altijd in vraag gesteld. In andere landen bestaat er veel minder discussie over de rol die de vorst heeft. De incidenten die zich de laatste tijd hebben voorgedaan, pleiten niet in het voordeel van de Belgische monarchie. De Koning zei in zijn toespraak tot de overheden van het land in januari dan ook: “als Hoofd van de Koninklijke familie, kan ik niet verzwijgen dat de recente familiale gebeurtenissen, mij bedroefd hebben en mij een les in bescheidenheid hebben gegeven. De Koninklijke familie moet immers in alle omstandigheden een voorbeeld zijn”. Dit is wellicht een van de belangrijkste elementen van een monarchie: een voorbeeld zijn. De bevolking spiegelt zich aan het gedrag en de houding van de vorst, die er dan natuurlijk geen potje van moet maken.

Daar bovenop spelen er echter ook nog andere factoren: “koningin Paola geniet van de prestige van de rol en wil geen baan ruimen; en uiteraard is er de politieke instabiliteit van België. Verschillende politieke partijen zitten als koppensnellers klaar om toe te slaan bij de eerste misstap van koning Filip, en er is nood aan stabiliteit. Een troonwissel zou te veel en ongekende gevolgen kunnen hebben voor het politieke landschap. En tenslotte heeft Albert geen zin om erop toe te kijken hoe na zijn aftreden alles als een kaartenhuis in elkaar zakt”, aldus Danneels.

Ook de Nederlandse prins Willem-Alexander is niet onbesproken. Toen in 2008 bekend werd dat de prins samen met prinses Maxima een huis wilde laten bouwen in Mozambique, stortte de Tweede Kamer zich op dit project. De projectontwikkelaar zou de lokale autoriteiten proberen om te kopen door gratis huizen voor hen te bouwen. Ook de vader van Maxima zorgt nog regelmatig voor ophef. 

Wat maakt dan het verschil met Nederland?

Mario Danneels wijt het aan het feit dat er in Nederland geen Belgische verdeeldheid bestaat. “Vlaams-nationalisten pakken het koningshuis al jaren aan omdat ze daarmee België kunnen raken, en als je maar vaak genoeg hetzelfde mantra herhaalt zal het tot het volk doordringen”. Dit draagt niet bij aan de populariteit van de koning, daargelaten natuurlijk of het waar is wat de nationalisten zeggen. 

In Nederland zijn de dotaties ook veel zuiverder: in België is er haast niemand die niet begrijpt of verwerpt dat de koning en zijn opvolger werkingsmiddelen nodig hebben. Maar alle koningskinderen krijgen een exorbitante dotatie. Het is niet te verantwoorden dat Fabiola tien keer zoveel krijgt als de koning van haar geboorteland Spanje, en dat Astrid en Laurent - twaalfde in lijn en nauwelijks activiteiten - een hogere jaarwedde hebben dan Barack Obama. In geen enkel ander vorstenhuis krijgen zoveel leden een dotatie, en zeker geen leden die zover van de troon verwijderd staan en niets om handen hebben. In Nederland krijgen enkel koningin Beatrix, prins Willem-Alexander en prinses Máxima overheidsgeld, de andere leden van de familie gaan werken. In België werken enkel prins Lorenz en prins Amedeo voor de kost.

In Vlaanderen bestaat er natuurlijk ook de perceptie dat het om een Franstalige familie gaat - wat ook zo is - en dat de Vlamingen gewantrouwd worden. “Paola is dit jaar 54 jaar in België en spreekt zo goed als geen Nederlands. Fabiola, Mathilde, Astrid en Laurent hebben vreselijke accenten in het Nederlands, prinses Claire spreekt het nauwelijks. Voor een bevolkingsgroep wiens geld het hele land draaiende houdt, is dat moeilijk te verteren, vooral als in Nederland een Argentijnse arriveert die bij haar voorstelling al meteen mooie volzinnen kan formuleren, iets wat de Ardense Mathilde bij haar verloving niet kon”, zegt kenner Danneels.

Daarnaast is de Nederlandse monarchie veel vooruitstrevender, transparanter, eigentijdser en dus relevanter. De Nederlander kan zich makkelijker identificeren met hun koninklijke familie. De zonen van prinses Margriet wonen gewoon in het centrum van Amsterdam en werken voor de kost - net als prins Constantijn en, voor zijn ongeval, prins Friso, terwijl een Laurent in België door de staat onderhouden wordt om niets te doen.

    

                  

De Belgische monarchie. Een lastig verhaal. Foto: salonvansisyphus©

                  

Filip

De vraag of prins Filip klaar is voor de troon, houdt ook veel mensen bezig. Er is sowieso weinig vertrouwen tussen vader en zoon, en volgens Danneels zou Albert liever zijn dochter Astrid aan het roer zien. 

Echter, door de hierboven aangehaalde traditie zou Albert het roer ook niet overlaten aan Filip als het een capabel man zou zijn. Overigens: wat is ongeschikt? Er bestonden twijfels over Albert I, Boudewijn en Albert II bij hun aantreden, maar wanneer ben je 'geschikt' om een haast volledig uitgeholde functie uit te voeren? Filip is de best opgeleide kroonprins in de Belgische geschiedenis en met een sterk team van adviseurs zou er niets mogen misgaan.

In een onderzoek dat werd uitgevoerd op vraag van de VRT bij 1000 Belgen, bleek dat prins Filip met 23% het minste vertrouwen van de bevolking kreeg. Volgens Jo Steyaert van onderzoeksbureau IVOX is het feit dat slechts een op vijf Belgen  vindt dat Filip klaar is voor de troon niet zo opmerkelijk. Wat een stuk opmerkelijker is: de Nederlandstaligen en de Franstaligen zijn het op dat vlak eens. 

Op gebied van het draagvlak voor de monarchie liggen de cijfers anders. 40% van de ondervraagden vindt dat het koningshuis mag worden afgeschaft. Slechts 22% van de Franstaligen vindt dat tegenover 52% van de Nederlandstaligen. 

Achterhaald sprookje of onmiskenbaar instituut?

In Nederland komt de vorst normaal niet meer tussen in de regeringsvorming. Wat is dus de taak van een koning(in)? Voor de noorderburen is deze vraag makkelijk te beantwoorden. De toekomstige koning Willem-Alexander moet het land gaan vertegenwoordigen in het buitenland en, met alle respect, lintjes gaan doorknippen. De ceremoniële kant van het koningschap. 

Volgens politiek journalist Guy Tegenbos is het nodig dat wanneer koning Albert zijn ambt gaat doorgeven, ook hier de taak van het koningshuis opnieuw gedefinieerd gaat worden. Tenminste ‘als we het koningschap - een achterhaalde instelling - willen behouden.’